Category Archives: Book review

Leading Image

97 Things every Scrum Practitioner should know

Over Scrum wordt veel geschreven en het aantal boeken is groot. Boeken met daadwerkelijk nieuwe toegevoegde waarde zijn echter een stuk zeldzamer. In “97 Things every Scrum Practitioner should know” deelt Gunther Verheyen 97 korte essays van een grote groep Scrum professionals. Zonder twijfel zal dit boek de lezer verrassen met zijn prikkelende meningen, ervaringen en ideeën.

In de wereld van Scrum is Gunther Verheyen geen onbekende. Hij heeft jaren samengewerkt met Ken Schwaber bij Scrum.org en heeft eerder het succesvolle “Scrum – A Pocket Guide” geschreven. Als eindredacteur heeft Verheyen de taak op zich genomen om de essays te selecteren en de auteurs van feedback en suggesties te voorzien. Zodoende is “97 Things every Scrum Practitioner should know” een rijke bundel gericht op iedereen met een interesse in Scrum. Het is niet de eerste verzameling van “97 zaken die elke … zou moeten weten”. Eerdere versies waren gericht op programmeurs, software architecten en bijvoorbeeld projectmanagers. De huidige uitgave is volledig bedoeld voor Scrum practitioners waarbij wederom gebruik is gemaakt van de gedeelde kennis en ervaring vanuit de Scrum community.

De verzameling internationale auteurs die een bijdrage heeft geleverd is indrukwekkend. Het lijkt mij dan ook sterk dat de lezer alle schrijvers zal kennen. Mijn eigen score kwam uit op 20, waaronder bijvoorbeeld onze landgenoten Bas Vodde en Sjoerd Kranendonk. Het mooie is dat de auteurs echt uiteenlopende achtergronden hebben, dit zie je ook duidelijk terug in de bijdragen. De ene keer worden hele concrete tips gegeven en een andere keer wordt er bijvoorbeeld ingegaan op een van de principes van Scrum.

Het boek leent zich goed om willekeurig door de essays te bladeren en te lezen. Of pak de inhoudsopgave en begin bij de meest prikkelende titel. Mijn tip voor lezers is: lees dit boek niet in één keer uit, maar neem het in een paar keer door. Het liefste in een aantal weken. Dat geeft je de tijd om te reflecteren op de stellingen en je eigen beelden te vormen. Het boek is overigens niet volledig zonder structuur. Verheyen heeft tien verschillende onderwerpen als kapstok geselecteerd en de essays hieraan opgehangen. Wellicht overbodig maar verschillende essays passen natuurlijk prima bij meerdere haakjes. Ieder essay bestaat uit maximaal 2 pagina’s, welke de lezer door de drukwijze altijd openliggend voor zich heeft. Dit geeft de essays een goede leesbaarheid en ook de mogelijkheid om random het boek open te slaan, hiermee kom je altijd op een volledig essay terecht.

Delen (parts):
I. Start, Adopt, Repeat
II. Products Deliver Value
III. Collaboration Is Key
IV. Development Is Multifaceted Work
V. Events, Not Meetings
VI. Mastery Does Matter
VII. People, All Too Human
VIII. Values Drive Behavior
IX. Organizational Design
X. Scrum Off Script

Inhoudelijk bevat de bundel voor iedereen interessante inzichten. Je zult zien dat zo en dan auteurs minder verrassen en hun reeds bestaande ideeën wederom in dit werk delen. Dat is niet erg en zeker niet storend. De lezer zal het – net als ik – ook niet met alle meningen en ideeën eens zijn. Dit zal veelal van de context en je eigen ervaring afhangen, wellicht ben je nog niet in een situatie geweest waarin het gesuggereerde een passende practice is. De ruimte en noodzaak voor context afhankelijke practices en invullingen is ook een direct gevolg van de opzet van de Scrum Guide – de nieuwste versie bevat slechts 19 pagina’s. Dat sluit aan bij het beoogde doel van de guide, zoals Ken Schwaber’s in zijn essay bevestigt.

Het is onmogelijk om alle bijdragen samen te vatten. Daarom enkele quotes en meningen die mij persoonlijk prikkelden:
– Todd Miller: “Existing teams find themselves surrounded by so many complementary practices that is negatively impacts their ability to look inspect, adapt and be transparent”
– Bas Vodde: “Never use Jira for Sprint Backlogs”
– Derek Davidson: “Humility could be the sixth Scrum Value”
– James O. Coplien: “Running an Agile enterprise is a matter of introducing such hubs (people connected to other people) and nurturing latent hubs, rather than routing communication through the least common manager”

Conclusie

Scrum zelf lijkt misschien eenvoudig, het effectief kunnen inzetten van Scrum om met teams complexe problemen op te lossen blijkt in praktijk nog steeds een stuk lastiger. Dit boek helpt je op weg met zijn rijke verzameling van essays van internationale Scrum professionals. Door de kwalitatief hoge inhoud en toegankelijke opzet kan het zowel een startpunt, naslagwerk als een bron van inspiratie zijn voor iedereen met een interesse of gezond kritische houding ten opzichte van Scrum.

Voor meer informatie over de editor en het boek zie: guntherverheyen.com.

Cheers,
– Sjors Meekels

Filled Under: book review Posted on: 7 June 2020

Leading Image

Agile Transformeren (Van Solingen ea.)

Wat is Agile transformeren en hoe pak ik dit binnen mijn organisatie aan? Met deze vragen zijn de vier auteurs Bas van Lieshout, Hendrik-Jan van der Waal, Astrid Karsten en Rini van Sollingen aan de slag gegaan. Niet zonder resultaat. Agile transformeren geeft een degelijke beschrijving van een stappenplan en aandachtsgebieden voor een Agile transformatie. Hiermee is het een goed naslagwerk of discussiestarter voor iedereen die zich bezighoudt met Agile transformaties.

Van de vier auteurs is Rini van Sollingen waarschijnlijk het meest bekend onder het grote publiek. Dat kan zijn van een van zijn eerdere boeken zoals De Bijenherder of Agile, als spreker op Agile events, deeltijdhoogleraar of als adviseur bij vaak grotere adviestrajecten. Dat neemt niet weg dat alle auteurs duidelijk hun achtergrond en ervaringen mee hebben gegeven aan hun gezamenlijke werk Agile Transformeren. Een mooie mix van coaching, Scrum, SAFe en HR-achtergronden naast jaren ervaring in het veld zorgen voor een keur aan inzichten en praktijkvoorbeelden.

De opbouw van het boek is eenduidig. Deel A beschrijft de noodzaak tot transformeren, deel B beschrijft het plan om de Agile transformatie uit te voeren en in Deel C worden thema’s behandeld die extra borging behoeven tijdens de transformatie. Deel A is niet het meest spannende deel, toch geven de auteurs hier een interessante inkijk in de drijvende kracht achter de enorme aandacht waar Agile zich al jaren op kan verheugen. Zij beargumenteren dat deze drijvende kracht niet ‘Agile-als modeverschijnsel’ is, maar de verregaande digitalisering en verandering van klantverwachtingen. Deze observatie maakt direct duidelijk waarom een Agile transformatie nooit een doel op zich kan zijn maar slechts een middel.

Het stappenplan in deel B waar zij de lezers doorheen voeren is transparant beschreven. Vanaf het begin is helder dat het een aanpak betreft die uitgevoerd wordt met eenzelfde mindset als opgenomen in de titel van het boek. Agile dus. Het stappenplan biedt voldoende houvast en kaders om de route uit te stippelen, maar gedurende het traject zal het plan gegarandeerd bijgestuurd en aangepast moete worden. De stappen zien er als volgt uit:

1. Transformatievisie: bepaal de scope
2. Transformatievisie: onderzoek de (start)situatie
3. Transformatievisie: communiceer de urgentie
4. Transformatie-executie: maak een bouwschets
5. Transformatie-executie: bepaal de veranderstrategie
6. Transformatie-executie: maak een transformatieroadmap
7. Transformatie-executie: implementeer in korte iteraties
8. Transformatie-executie: meet de voortgang

Het verbaast niet dat het stappenplan veel gelijkenis vertoont met de aanpak van andere veranderprogramma’s. Een transformatie is immers een verandertraject. Verwacht bovendien niet dat je met het lezen van dit boek een recept in handen hebt om één op één in je eigen organisatie toe te passen. Zoals de auteurs keurig melden, zul je je eigen plan moeten maken op basis van de kenmerken van jouw organisatie. Het plan geeft met de stappen en aandachtspunten grofweg de ‘Wat’ en een beetje het ‘Hoe’ weer. Echter, het exacte ‘Hoe nu daadwerkelijk in praktijk’ zul je zelf moeten vormgeven. Wel helpen de cases en de hoofdstuk afsluitende ‘Aan de slag’ lijstjes je goed op weg. Kleine kanttekening is dat – hoewel de ‘Aan de slag’ lijstjes goede suggesties en ideeën bevatten – de suggesties en ideeën vaak one-liners zijn waar dikwijls een nieuwe wereld van vragen achter schuil gaat.

Om de kans van slagen van de transformatie te vergroten worden in Deel C een zevental thema’s besproken die naast de transformatie als zodanig extra borging verdienen. Het betreft een mix van harde en zachte criteria en gezamenlijk geven zij een inkijk in zaken die in de praktijk vaak foutlopen. De borgingsthema’s zijn:

1. Talentontwikkeling
2. Leiderschap
3. Strategische besturing
4. Meten en afstemmen
5. Financiën
6. Compliance
7. Technologie

De uitdagingen op het gebied van Financiën, Compliance en Technologie (thema’s 5, 6 en 7) waren voor mijzelf het meest herkenbaar, gevolgd door Leiderschap en Strategische Besturing (thema’s 2 en 3). Deze vijf thema’s zullen in menig traject tot wrijving en hinder hebben geleid. Het is handig dat de auteurs deel C hebben losgekoppeld van het stappenplan. Dat geeft meer structuur en de mogelijkheid om direct naar een borgingsthema te bladeren als je daar extra aandacht aan wil geven.

Eerlijkheidshalve nog het volgende; vooraf was ik terughoudend om het boek te lezen vanwege de line-up van auteurs. Vier, door de wolf geverfde, Agile professionals allen werkzaam bij een en hetzelfde consultancy bedrijf dat leeft van de inzet van deze consultants en adviseurs. Een verkooppitch leek in de maak. Mijn angst bleek ongegrond; de auteurs geven een goede inhoudelijke beschrijving van hun ervaringen, inclusief de zaken waarmee zij worstelden. Persoonlijk had ik het passender gevonden wanneer het voorwoord wel door iemand van buiten het eigen bedrijf was geschreven, maar dat terzijde.

Conclusie

Voor lezers die werkzaam zijn of zijn geweest binnen organisaties in een transitie zal het boek een feest van herkenning zijn. Ik verwacht dat iedereen minimaal 2 of meer cases zo kan projecteren op zijn of haar eigen organisatie. Dat is niet erg, integendeel zelfs. Het laat zien dat – hoewel geen transformatietraject hetzelfde verloopt en plannen altijd worden bijgestuurd – er veel terugkerende patronen en aandachtsgebieden zijn. Dat geeft Agile transformeren zijn waarde voor de lezers. Ondanks de herkenning, zijn er voldoende aandachtsgebieden en handvatten om mee te nemen in ieder transformatieproces.

Over deze recensie
Deze boekrecensie is tevens verschenen op www.managementboek.nl.

Cheers,
– Sjors Meekels

Filled Under: agile,book review,Geen categorie Posted on: 1 April 2020

Leading Image

Performance management in een Agile werkomgeving

Waarom is het zo moeilijk om goede beoordelingsgesprekken te voeren? En waarom gaat het zo vaak fout? Hoewel organisaties veel tijd besteden aan de uitvoer en de vastlegging, zijn de betrokken managers en medewerkers vaak teleurgesteld in het eindresultaat.

Er moet inmiddels toch een betere aanpak op het gebied van belonen en beoordelen zijn. In het boek Performance management in een agile werkomgeving geven de drie auteurs, Kilian Wawoe, Maud Schaapveld en Rutger Verbeet antwoord op bovenstaande vragen over performance management en doen zij een voorzet voor een nieuw systeem van performance management.

Ben u wel eens een leidinggevende tegengekomen die uitzag naar de eindejaarsperiode? Vrijwel niemand heeft het maken van beoordelingen en voeren van beoordelingsgesprekken als favoriete bezigheid. Hoe komt dit? Een van de problemen is dat het gewoonweg ontzettend moeilijk is om een eerlijke beoordeling op te stellen. Daarnaast is er nog de kunst van het bespreken van deze beoordeling en een medewerker met het juiste gevoel het gesprek laten uitgaan. De drie auteurs, Kilian, Schaapveld en Verbeet schetsen de geschiedenis van performance management en laten zien waarom organisaties dit proces nooit volledig in de vingers hebben gekregen. Hiermee is Performance management in een Agile werkomgeving geschikt voor iedere HR-professional of leidinggevende die een nieuwe kant op wil met performance management.

Het boek is logisch opgebouwd. In het eerste deel, dat vier hoofdstukken omvat, wordt het klassieke theoretische kader beschreven en komen belangrijke historische stromingen, zoals operante conditionering, de equity -theorie en goalsetting-theorie aan bod. Daarna volgt de ontwikkeling en de toepassing in praktijk van grofweg honderd jaar geleden tot nu. De twee bepalende visies hierbij, de bedrijfskundige- en de mensgerichte visie, worden tegen elkaar afgezet. In het laatste hoofdstuk worden de knelpunten besproken en wordt de noodzaak voor aanpassingen aan het huidige systeem aangetoond.

Deel II van het boek, met drie hoofdstukken, is gericht op een nieuwe invulling van performance management. De auteurs starten met het definiëren van ontwerpcriteria in hoofdstuk 5. Daarna beschrijven zij de taxonomie van het nieuwe systeem dat zij voor ogen hebben. Deze taxonomie bestaat uit 9 deelprocessen en wordt per deelproces afgezet tegen de huidige gangbare werkwijzen. Tot slot wordt in hoofdstuk 7 beknopt een route voorgesteld hoe de invoering van een nieuw systeem eruit kan komen te zien. Het is geen verrassing dat het meest vernieuwende deel van het boek in de hoofdstukken 5 en 6 zit. Een belangrijk inzicht dat de auteurs uitwerken is het splitsen van traditionele rollen die bij één leidinggevende liggen naar het beleggen van deze rollen bij meerdere personen. Hiervoor onderkennen zij 3 rollen (coördinator, coach en rechter) en per rol een drietal processen waarmee het hele performance management afgedekt is. Zodoende trekken zij niet alleen het beoordelen los van belonen maar zorgen zij dat een medewerker:

– gestuurd wordt door reflectie op dagelijks werk (door de rol: coördinator);
– gecoacht wordt op mobiliteit, kennis en vitale (door de rol: coach);
– beoordeeld wordt op zijn werk via onder ander persoonlijke inschaling en benchmarking (door de rol: rechter).

Het onderwerp performance management heeft de afgelopen jaren op veel interesse en aandacht mogen rekenen. Veel organisaties hebben stappen genomen om de eigen systemen aan te passen aan de nieuwe eisen van het Agile werken. Soms met succes, soms met vallen en opstaan, en vaak ook met tegenvallende resultaten. De auteurs hebben voor dit boek een groot aantal professionals van uiteenlopende organisaties gesproken en veel vragen gesteld over de invulling en benadering van performance management en hoe goed deze in de praktijk functioneren. Zij zijn erin geslaagd om ondanks de vele meningen en tegenstrijdige antwoorden, een samenhangend verhaal op te stellen. Een intrigerende observatie is dat met name managers moeite kunnen hebben bij het loslaten van de ‘macht’ van het beoordelen en belonen. Erg interessant, zeker omdat uit alle theorie en ervaringen blijkt dat de huidige systemen voor kenniswerkers echt niet langer voldoen.

Conclusie

In het boek zijn diverse casussen opgenomen waarin verschillende praktijkinitiatieven zijn beschreven. Deze geven de lezer een neutrale inkijk in de benaderingen die organisaties hebben gekozen, zonder dat sprake is van een beoordeling of ‘succesverhaal’ van de auteurs zelf. Voor mijzelf voelde het eerste deel van het boek als een interessant college over de ontwikkeling en opbouw van performance management. De theorieblokken zijn niet te lang en schetsen een goed beeld hoe we zijn uitgekomen op de huidige toegepaste inzichten. Zeker voor (beginnend) leidinggevenden zonder P&O opleiding kan dit deel erg boeiend zijn. Deel II van het boek zal ook HR-professionals inspiratie bieden bij het herijken van de eigen processen. De vraag of de nieuwe taxonomie succesvol zal zijn in de praktijk is nu nog niet te beantwoorden. Wellicht dat de auteurs in een volgend boek hun ervaringen kunnen delen als organisaties met het voorstel aan de slag zijn gegaan. Al met al erg de moeite waard om Performance management in een Agile werkomgeving thuis, zeker nu tijdens de corona-crisis, rustig te lezen en te beoordelen welke onderdelen toepasbaar zijn binnen uw organisatie.

Over deze recensie
Deze boekrecensie is tevens verschenen op www.managementboek.nl.

Cheers,
– Sjors Meekels

Filled Under: agile,book review Posted on: 29 February 2020

Leading Image

30 Creatieve workouts – Ina Sok

Op zoek naar inspiratie voor workshops voor jezelf, je team of je hele organisatie? In 30 Creatieve workouts beschrijft auteur Ina Sok 30 manieren om je eigen creatieve spier te ontwikkelen of die in je organisatie te ontdekken.

Ina Sok omschrijft zichzelf als een ‘een creatieve synergist’. Haar achtergrond in zowel organisatieadvies als de kunsten heeft haar doen inzien dat creativiteit ook in organisaties nodig is. Niet zozeer om de eigen werkplek vol te hangen met eigen kunstwerken, maar juist voor nieuwe en originele inzichten om problemen te tackelen en organisaties verder te brengen. In haar boek 30 Creatieve workouts geeft ze individuen, teams en organisaties oefeningen om deze benodigde creativiteit te ontwikkelen. Een geruststellende gedachte die we van de auteur meekrijgen is dat creativiteit vele uitingsvormen kent en zeker te trainen is.

De indeling van het boek is als volgt: grofweg de helft van het boek (kleine schatting, het boek kent geen bladzijdenummers) is besteed aan inzichten, theoretische kaders en ervaringen van de auteur. Deze korte stukjes lezen makkelijk weg. Voorzien van quotes van bekende en minder bekende artiesten en kunstenaars biedt het een mooi begrip van verschillende onderdelen van het creatieve proces.
De tweede helft van het boek richt zich vervolgens op de 30 workouts die de titel ons belooft. Het gaat hierbij van de individuele vormen naar teamvormen en uiteindelijke de organisatiebrede vormen. Het is echter niet nodig om vooraan te beginnen, je kunt doorbladeren naar de workouts die je interesseren en daarna met die workout direct aan de slag.

Het is niet mogelijk om in deze review alle workouts de revue te laten passeren. Van elke categorie licht ik er een uit die ikzelf zou willen toepassen. Hierbij opgemerkt: soms was het lastig kiezen.

Individuele workout 10: Improviseren
Eén dag zeg je op alle vragen ja. Echt ja, dus geen ja-maar. Ervaar bewust wat er gebeurt en kijk waar deze mindset je naar toe leidt. Hoe reageren mensen? En hoe reageer je zelf? De kracht bij deze oefening zit in de herhaling, dus herhaal deze workout periodiek en bekijk of dingen anders, makkelijker of moeilijker gaan? En natuurlijk of je nieuwe ideeën en inspiratie opdoet door deze oefening.

Team workout 8: Transformeren
Het idee hierbij is om teamleden bewust een periode (een maand of een sprint) een andere rol aan te laten nemen binnen het team dan ze normaal hebben. Als je bijvoorbeeld altijd als eerste reageert, wacht je nu wat langer af of juist het tegenovergestelde. Iedereen houdt bij wat de persoonlijke ervaringen zijn en hoe de omgeving reageerde. Vervolgens wordt in een aparte bijeenkomst door het team gereflecteerd op de afgelopen periode. Wat hebben mensen geleerd en op welke wijze kunnen zij elkaar binnen het team ondersteunen met de opgedane inzichten?

Organisatie workout 8: Contrasteren
Deze workout richt zich op het identificeren van essentiële onderdelen voor organisatieveranderingen. Je start met een gemixte groep deelnemers die een goede doorsnede vormt van de organisatie. Deze groep maakt met losse woorden en kreten op een canvas een inventarisatie van de benodigde onderdelen voor de gewenste verandering. De verhouding tussen positieve en negatieve onderdelen en de oorzaken hiervan kunnen uitgediept worden. Deze inzichten vormen de basis voor een nieuwe compositie waarin de positieve punten de boventoon voeren zonder dat elementen verloren gaan. In stap drie worden connecties gelegd tussen de positieve en negatieve elementen en wordt bekeken op welke wijze de organisatieverandering bereikt kan worden. Ten slotte wordt minimaal één nieuw inzicht concreet uitgewerkt naar acties.

Conclusie

Voor wie bekend is met het boek Liberating Structures is er goed nieuws; er is nauwelijks overlap met dit werk. 30 Creatieve workouts is een prima uitbreiding voor je repertoire van werkvormen. Zeker omdat er ruimte is gemaakt voor individuele werkvormen en niet alles gericht is op groepen of teams.

Fouten maken mag. Dat komt meermaals terug in 30 creatieve workouts en is onderdeel van het creatieve proces. In het boek zelf is ook een fout geslopen, tenminste zo laat een inlegsheet weten. Er is echter besloten om de druk niet te laten vernietigen maar handmatig de fout te herstellen. Een lovenswaardig initiatief en zeer klimaatvriendelijk. Het herstel is keurig gedaan, zelf ben ik er niet achter gekomen waar de fout zat. Wellicht jij wel?

Over deze recensie
Deze boekrecensie is tevens verschenen op www.managementboek.nl. Voor meer informatie over de auteur zie: creativityincompany.nl.

Cheers,
– Sjors Meekels

Filled Under: book review Posted on: 27 January 2020

Leading Image

DevOps in beweging – Heunks

DevOps in beweging van Jan Heunks is een Nederlandstalig verzamelwerk dat DevOps uit de doeken doet. Raakvlakken met onder meer Agile, Lean en Continuous Delivery komen uitgebreid aan de orde. Voor een allround beschouwing van DevOps, inclusief plaatsing in de huidige organisatiestructuren, is dit boek een uitstekend startpunt.

Jan Heunks laat zijn ervaring met Lean en Lean IT terugkomen in zijn boek ‘DevOps in beweging’. Alleen Lean noemen naast natuurlijk DevOps doet het boek te kort. Het is een overzichtswerk waarbij een veelheid aan zowel technische- als managementontwikkelingen beschouwd door een DevOps-bril.

‘DevOps in beweging’ is opgebouwd uit drie delen, met per deel twee hoofdstukken. Ieder hoofdstuk wordt afgesloten met een korte conclusie en de delen als geheel met een aparte samenvatting. Het boek heeft een soft cover en pagina grootte A4, dit maakt het wellicht wat minder geschikt om zo mee te nemen maar wel prettig leesbaar. Het is jammer dat niet alle figuren even scherp in het boek zijn opgenomen, storend is dit echter niet.

In Deel I legt de auteur uit wat de toegevoegde waarde is van DevOps. Onderdeel hiervan is een korte geschiedenis en de belangrijkste invloeden die geleid hebben tot de huidige denkbeelden omtrent DevOps. Natuurlijk komen de invloeden van Agile software development en Continuous Delivery aan bod. Bij het uitdiepen van de waarde voor de keten en organisatie legt hij de verbanden met Lean (IT & Startup) en beheerprocessen zoals ITIL.

Deel II betreft het theoretische kader van DevOps. De auteur borduurt net als in Deel I voort op Lean & Agile en op bekende werken als The DevOps handbook, The Phoenix Project en Continuous Delivery. De hoofdstukken 3 en 4 vormen zo een stevig gecombineerd kader van relevante management aspecten (o.a. Theory of Constraints, IT-servicemanagement) en technologische principes (o.a. Infra structure as code, Simian Army). Sprekend voor de huidige uitdagingen bij het uitleggen en bediscussiëren van DevOps is het ontbreken van één heldere & geaccepteerde definitie. Paragraaf 4.2 illustreert dit door de gegeven voorbeelden en vergelijking.



Het laatste deel richt zich op de integratie van DevOps binnen organisaties. Helder is dat investeringen gedaan in bestaande processen en structuren vooral niet direct overboord gegooid moeten worden. Nee, DevOps kan prima een logisch opvolgende evolutie zijn van de huidige organisatiestructuur. Wat niet ontbreekt bij het beschrijven van de aanpak binnen organisaties is een DevOps niveau-indeling voor teams (hfd 6). Dergelijke formats, vaak maturity models genoemd, zijn al gemeengoed bij veel organisaties die certificering hebben of gestructureerd verbeteringen willen doorvoeren.

Het is indrukwekkend om te zien hoeveel bestaande vakliteratuur, modellen en theorieën zijn meegenomen in de beschrijving van DevOps. Het geeft hiermee lezers aanknopingspunten vanuit bekende referentiekaders en achtergronden. Dit helpt bij het vaststellen wat DevOps toevoegt aan de eigen organisatie en waar huidige knelpunten kunnen zitten. De veelheid kan echter ook overweldigend zijn, zeker wanneer je alle figuren en tabellen wilt begrijpen of onderling verbinden. Met name de verschillen tussen de theorieën en figuren kunnen het lastig maken, termen worden anders geïnterpreteerd of uitgelegd en het is onmogelijk om alles in één overkoepelend raamwerk te plaatsen. Dat laatste is echter ook geen doel van de schrijver.

Conclusie

Al met al, is het een stevig boekwerk wat een goed beeld neerzet van DevOps. Het is volledig Nederlands, op het Engelse vakjargon na natuurlijk, wat voor sommige lezers de drempel net zal verlagen. Een goede combinatie van management aspecten en technologische invloeden maken dit boek tot een prima startpunt voor het uitdiepen van DevOps voor de eigen organisatie.

Over deze recensie
Deze boekrecensie is tevens verschenen op www.managementboek.nl.

Cheers,
– Sjors Meekels

Filled Under: agile,book review,devops,lean,software development Posted on: 19 November 2019

Leading Image

Agile zoals het bedoeld is – Christine Karman

Ben je de positieve verhalen en claims over het werken met Agile beu? In Agile zoals het bedoeld is laat Christine Karman een ander geluid horen ten aanzien van Agile werken en met name Scrum. Voor iedereen die Agile werkt kan dit boek een spiegel zijn om kritisch naar de eigen organisatie en Agile invulling te kijken.

Het is goed mogelijk dat de naam Christine Karman bij menigeen een belletje doet rinkelen. In de jaren negentig en zero’s maakte ze nationale bekendheid met de door haar opgerichte bedrijven Tryllian, gespecialiseerd in mobile agents en Izecom, gericht op secure email. Helaas voor Karman waren beide bedrijven geen lang leven geschonken. Met haar boek Agile zoals het bedoeld is is zij terug aan het IT-front en deelt ze haar ervaringen en kijk op het Agile werken.

Het handzame boekje is opgedeeld in 11 korte hoofstukken met een zestal intermezzo’s er tussendoor geplaatst. De intermezzo’s beschrijven persoonlijke ervaringen van de auteur tijdens opdrachten bij klanten of in haar eigen bedrijven. Met 125 bladzijden lees je dit boek in één avond rustig uit. Ieder hoofdstuk richt zich voornamelijk op één concreet onderwerp. Het boek start met de geschiedenis van Agile, het ontstaan van Scrum en zoomt in de hoofdstukken daaropvolgend steeds meer in op het Agile werken zelf en wat hiervoor nodig is.

In veel organisaties lijkt de implementatie van Scrum meer een doel te zijn geworden dan een middel om slagvaardiger software te kunnen realiseren. Hierin heeft de auteur zeker een punt. Niet alle projecten of software ontwikkeltrajecten zijn hetzelfde en niet alle Agile frameworks zijn even passend. Een van de pijnpunten die Karman meerdere keren benoemt, is het gewillig volgen van opgelegde patronen (bijvoorbeeld de Scrum rituelen, kortom: de vergaderingen) zonder de achterliggende waarde hiervan te benutten. De vraagt die rijst: ligt dit aan de organisatie, de implementatie van Scrum of aan Scrum zelf? Karman lijkt de oorzaak voornamelijk bij Scrum zelf te plaatsen.

Agile_zoals_het_bedoeld_is_recensie

Op de vier principes die Karman noemt voor effectief Agile werken, is niet veel af te dingen. Het betreft: (i) stop met vergaderen, (ii) werk met multidisciplinaire teams, (iii) kies voor continuous delivery en (iv) maak het team de baas. Echter, in de praktijk zijn deze principes niet eenvoudig te realiseren. Dit wordt in het boek alleen niet nader uitgediept. Het hoofdstuk dat mij het meest aansprak, was hoofdstuk 8. Hierin beschrijft de auteur een verfrissend voorbeeld van een projectstart – efficiënt en met het team direct in de lead. Begin je project met een eendaagse startup hackathon! Alle betrokkenen van het project doen mee en aan het einde van de dag wordt het resultaat gedeeld en besproken. Een ludieke werkvorm om iedereen te laten kennismaken en de eerste ideeën uit te wisselen. Bovendien geeft het een enorme energieboost voor de deelnemers.

Mijn persoonlijke kanttekening bij de stellingen en voorbeelden is de ervaring dat in praktijk niet alles vanzelf goed gaat als teams en mensen worden vrijgelaten. Met name in grote organisaties is niet iedereen beschikbaar, niet iedereen even goed (of zelfs goed genoeg) en werkt niet iedereen goed samen. Bovendien, hoe groter teams of projecten worden hoe meer behoefte er is aan een helder minimaal proces dat voor iedereen bekend is. Dit doet niets af aan het willen streven naar een zo simpel mogelijk ontwikkelproces zoals de auteur voor ogen heeft. Echter in mijn ervaring kom je met alleen ‘ongeplande koffie overlegjes’ niet tot het gewenste resultaat. Sturing, coaching en soms zelfs vergaderen, is noodzakelijk.



Conclusie

Door de stevige uitspraken die de auteur doet is Agile zoals het bedoeld is een prikkelend boek. Met name ‘Scrum puristen’ zullen het niet altijd eens zijn met de uitspraken. Toch kan juist voor deze groep het boek stimulerend zijn omdat je wordt gedwongen na te gaan waarom je het niet eens bent met de auteur. Is dit afhankelijk van de context of ben je het fundamenteel oneens? De auteur dwingt je om je eigen Agile fundament opnieuw kritisch te beschouwen.

Over deze recensie
Deze boekrecensie is tevens verschenen op www.managementboek.nl.

Cheers,
– Sjors Meekels

Filled Under: agile,book review,scrum,software development Posted on: 24 October 2019

Leading Image

De Lean Strategie – Daniel Jones ea.

‘De Lean Strategie’ is de Nederlandse vertaling van een inspirerend Engels werk over de kracht van Lean om grote bedrijven te veranderen. De vier auteurs: Michael Balle, Daniel Jones, Jacque Chaize en Orest Fiume nemen de lezer mee tijdens de zoektocht van enkele bestuurders die met behulp van Lean de enorme uitdagingen binnen hun bedrijf te lijf zijn gegaan.

Het is niet zomaar een kwartet auteurs wat dit boek geschreven heeft. Het betreft de coauteur van onder het Lean standaardwerk: “The Machine That Changed the World”, een ervaren leiderschapscoach met meerdere Lean boeken op zijn naam en een tweetal zeer ervaren bestuurders van grote bedrijven. De vier combineren hun inzichten in dit boek en beschrijven de praktijk op basis van hun ervaringen. “De Lean Strategie’ is hierdoor geschikt voor iedereen die Lean wil inzetten om de eigen organisatie duurzaam te verbeteren door te zien, te leren en te innoveren.
Inhoudsopgave

Inleiding
Hfd 1. Dingen beter maken
Hfd 2. Anders denken
Hfd 3. Leiden van onderaf
Hfd 4. Een kader voor leren
Hfd 5. Organiseren voor leren
Hfd 6. Een nieuwe formule voor groei
Hfd 7. Herbruikbaar leren om doorlopend meer waarde te creëren
Hfd 8. Versneld vooruitgang boeken
Hfd 9. Van Kaizen naar innovatie
Hfd 10. Een mentale omschakeling
Conclusie

De auteurs nemen de lezer in 10 hoofdstukken mee in de inzichten en ervaringen in het bijsturen van grote organisaties. Een van de belangrijkste leerpunten die zij benadrukken is de kracht van de Gemba. Maar al te vaak bestaan in de top van bedrijven diepgewortelde misvattingen over de uitvoering van het werk. Wil je als bestuurder weten wat er fout gaat in je bedrijf? Ga dan echt kijken. Echt kijken wil zeggen dat je de tijd neemt om op de werkvloer te ervaren welke uitdagingen zich in de operatie voordoen. Alleen zo kom je los van financiële rapportages of dashboards waarmee bedrijven vaak op afstand worden gerund.

Er zijn diverse voorbeelden opgenomen waarin bestuurders verrast werden door de wijze waarop organisaties zichzelf onbedoeld tegenwerkten. Illustratief zijn de verschillende afdelingen die zo zijn gecompartimenteerd dat men elkaars problemen niet kent en de organisatie als geheel niet in staat is het fundamentele onderliggende probleem op te lossen. Juist door de onderliggende problemen zichtbaar te maken voor iedereen, lukt het om de root causes te zien. Dit doorbreekt een reactie die we vaak in organisaties zien; het compenseren van datgene wat fout gaat in de één afdeling in plaats van het structureel oplossen van het probleem voor de gehele organisatie.

De opgedane inzichten van de vier auteurs onderschrijven de noodzaak om de wijze van leiding geven te herzien. In plaats van klassiek top-down te leiden moet er volgens hen meer worden geleid van onderaf. De kennis en kunde van de mensen op de werkvloer moet worden ingezet om de fundamentele problemen van de organisatie aan te pakken. Vaak begint dit met kleine – ogenschijnlijk – triviale verbeteringen. Onderschat hierbij niet dat ook verbeteren op zich een leercurve heeft. Mensen en organisaties moeten leren verbeteren; ze moeten leren kijken naar de situaties om zich heen en inschatten hoe deze kunnen worden verbeterd. Het is de taak van het management om de omstandigheden te creëren en te cultiveren waarin leren mag, kan en zelfs moet. Bij deze cultivatie spelen de lean tools een belangrijke rol. Deze worden niet ingezet om ad-hoc problemen te tackelen. Nee, ze worden zo ingezet (en in het boek beschreven) dat ze helpen de organisatie continu te verbeteren. Kleine verbeterexperimenten leiden op die manier tot innovaties (toegelicht in hoofdstuk 9).



Vanzelfsprekend wordt het succes van de toepassing van Lean niet alleen gemeten in de wijze van leidinggeven of verbetertrajecten. Uiteindelijk moeten aanpassingen ook bij Lean resulteren in strategische voordelen ten opzichte van concurrenten. Kosten, klanttevredenheid en andere harde financiële graadmeters blijven meewegen. Gelukkig sluiten de inzichten van de auteurs en Lean aan bij de huidige tijdsgeest waarin onderwerpen zoals duurzaamheid & medewerker tevredenheid steeds belangrijkere worden, ook in de boardroom.

Conclusie

Waarom dit boek lezen? Vanuit mijn eigen Agile achtergrond ben ik Lean gaan waarderen op een aantal punten die goed in dit boek aan bod komen. Het daadwerkelijk borgen van verbeteringen zit diep verankerd in Lean en het inzetten van Visueel Management wordt veel breder ingezet dan ‘slechts’ de Scrum borden die veel Agile teams hanteren. De inzichten in dit boek vormen een mooie verbreding ten opzichte van organisaties die voornamelijk werken vanuit een Agile mindset.
Lees dit boek niet omdat je snel bij wilt zijn met het inzetten van de Lean tools of het opfrissen van je lean woordenschat. Lees dit boek vooral als je wilt nadenken over een andere wijze waarop je strategisch je bedrijf wilt veranderen.

Over deze recensie
Deze boekrecensie is tevens verschenen op www.managementboek.nl.

Cheers,
– Sjors Meekels

Filled Under: book review,kanban,lean Posted on: 12 September 2019

Leading Image

Scrum a Smart Travel Companion – Verheyen

In the last 20 years Scrum has proven itself to be the market standard framework for organizations working Agile. Despite this tremendous success many organizations still find themselves in the middle of an Agile transition. The Scrum beginner and professional both have an ongoing need for a short descriptive overview of the framework. For both target audiences the book “SCRUM a pocket guide – A Smart Travel Companion” is a useful tool in the world of Scrum.

The first version of this book appeared in 2013. Now, six years later the second edition has arrived. It has been polished a little bit and the cover also has had a makeover. The overall appearance is a bit larger in the second edition, but this makes the reading easier and holding the book handier. Verheyen is still affiliated with scrum.org and very active in the Scrum field. He is a well-known trainer, author and consultant.In roughly 90 pages he directs the reader in four distinct chapters from the root of scrum to the rules of the game itself, followed by the application of the latter. The book concludes with a short consideration on the future state of scrum.

Chapters:
1. The Agile paradigm
2. Scrum
3. Tactics for a purpose
4. The future state of Scrum

The need of leaving behind the old way of working is combined with the start of Agile thinking in chapter one. Without rambling Verheyen paints a clear picture of the biggest challenges and problems when transitioning into an Agile way of working. Especially the firm statements on Agility not being an end-state are refreshing.

In chapter 2 the author positions Scrum as a game with the intent to maintain control over the software delivery process in complex environments. As with other games, ground rules are in place to be followed by all participants. Whilst the rules aren’t many, it requires a great deal of discipline of the players to adhere to them. The reward of the rules and discipline is an unleashed flow of motivation, self-steering and problem-solving capabilities within Scrum teams.

Practical – and for many readers possible an eyeopener – are the examples in chapter 3 covering mandatory rules versus possible usage of good practices. The team’s freedom to choose and experiment with these practices provides insights in the power and adaptability of Scrum. Even the more seasoned Scrum professionals sometimes assumes that certain topics are prescribed and must be followed. Just because they have seen these in other teams or organizations. Verheyen meticulously explains the placement of the boundaries of the rules next to the fields of options and practices in the game.



At the end of chapter 3 a few paragraphs are dedicated to the scaling of Scrum in larger setups, like for multiple teams or products. Surprisingly common scaling frameworks like DAD, SAFe and LeSS are absent. Even Nexus Scrum.org’s own initiative to join the scaling frameworks is still not mentioned. Although the ideas and patterns described are almost identical to that of Nexus. Perhaps this was a conscious decision. A choice that does keep the focus solely on Scrum.

In the final chapter he provides a short perspective on the evolution of Scrum in organizations in the – near – future. Upstream, as he describes, Scrum has the potential to rise above development teams and come in use within management, product development and eventually in entire organizations.

Conclusion

The book is a swift read and on occasion touches other Agile frameworks. The true value of the book is its strong focus on the rules of Scrum. Due to the concise writing it is very suited for both the beginning Scrum enthusiast as well as the more experienced professional or manager who is looking to refresh the knowledge at his fingertips. The book has been around a few years already, yet it is still one of the first books I would recommend for people diving into Scrum! You can finish it easily on a slow night and provides enough thoughts to bring to the job the next day.

Cheers,
– Sjors Meekels

Filled Under: agile,book review,scrum,software development Posted on: 27 March 2019

Leading Image

Het SCRUM Modellenboek

‘Het SCRUM modellenboek’ levert datgene wat de titel uitdraagt. Een verzameling modellen die goed toepasbaar zijn in omgevingen waarin Scrum gebruikt wordt. Rik van der Wardt heeft 41 meer en minder bekende modellen verzameld, beschreven en gebundeld in deze uitgave. Zijn doelgroep bestaat naast Scrum Masters in principe uit iedereen die met Scrum of een andere Agile organisatievorm in aanraking komt, zowel binnen als buiten de IT.

In “Het SCRUM Modellenboek” schotelt auteur Rik van der Wardt de lezer een bord vol nuttige modellen voor die gebruikt kunnen worden bij het werken in Agile teams. Laat je niet misleiden door de titel die wellicht het zwaartepunt legt op Scrum. Verreweg de meeste van de modellen zijn in algemeenheid geschikt voor het werken met teams en zeker in een Agile omgeving. De auteur komt zelf overigens niet direct uit de IT maar is werkzaam voor met name niet-IT-organisaties.
Waarom is dit boek handig? De theoretische basis van Scrum, gecodificeerd in de 19 pagina’s tellende Scrum guide, is zeer beperkt. Dit kan de indruk wekken dat het toepassen van Scrum eenvoudig is. Niets is minder waar. Juist het invullen van de ruimte die dit framework biedt is een van de meest uitdagende zaken bij het inzetten van Scrum. Bij het tackelen van die uitdaging kan dit werk gebruikt worden. Of het nu de rituelen, het teamspel of de interactie met management betreft, er is een model voor handen om je te helpen.

Dan de indeling van het boek. In de korte inleiding wijdt de auteur een aantal alinea’s aan de oorsprong en kracht van Scrum. Hierna volgt een schematische weergave van de modellen op Scrum-rollen en -rituelen zodat de lezer gericht op onderwerp of interesse door kan bladeren naar een bepaald hoofdstuk. De opbouw van de hoofdstukken en dus modellen volgt een vast patroon. Eerst wordt het doel van het model geformuleerd gevolgd door gebruiksvoorbeelden. Deze gebruiksvoorbeelden zijn geschreven in het format: Als een Wil ik Zodat ik . Een leuke knipoog naar de wijze waarop User Stories vaak worden opgesteld. Hierna wordt het model in meer detail toegelicht, in totaal trekt de auteur 4 pagina’s uit per model. Dit maakt dat je als lezer snel een idee hebt over de toepassing en inzetbaarheid. Wil je meer weten dan word je op weg geholpen door een aantal referenties ter afsluiting.
Een persoonlijke greep uit de modellen om een indruk te geven. Voor alle Scrum rituelen is er in ieder geval één model beschikbaar in de vorm van een checklist. Zo zijn de meest voorkomende valkuilen afgedekt en de mechaniek van de rituelen geborgd. Natuurlijk zijn bekende teammodellen aanwezig zoals: de teamrollen volgens Belbin, het Johari-venster van Ingman & Lyft en de pyramide van Lencioni. Erg handig als je op zoek bent naar invalshoeken om de samenwerking in teamverband te versterken.



Er is ook plaats voor Nederlandse inbreng in het boek, met name op het snijvlak met management. Zo is model 3 gewijd aan het Scrummen van je Strategie. Hierbij zet de auteur de feedback loop in van Sjors van Leeuwen om management in staat te stellen een wendbare strategie voor het bedrijf op te stellen. In model 19 wordt Management 3.0 van Jurgen Appelo, ingezet om een toepasselijke managementstijl te ontwikkelen. Hierbij worden tevens dwarsverbanden gelegd met andere modellen in het boek.
Een tweetal modellen die voor mijzelf nieuw waren zijn GROW-coaching (model 13) en SOAR (model 32). De eerstgenoemde kan ingezet worden voor doelgerichte coachinggesprekken op individuele- of teambasis. Wanneer je het acroniem uitschrijft krijg je zicht op de verschillende stappen en zie je direct de focus op het behalen van een resultaat (Goal, Reality, Options, Way forward). Het heeft vooral naamsbekendheid gekregen door het boek van Whitmore in 1992 Coaching for Performance. Ook SOAR betreft een acroniem, Strenghts, Opportunities, Aspirations en Results. Dit model is prima geschikt als kapstok voor een retrospective. De nadruk wordt gelegd op de sterke punten van een team en het uitbouwen van deze punten door ze te koppelen aan concrete acties.

Conclusie

Het Modellenboek leent zich prima als inspiratie voor de beginnende Scrum enthousiasteling. Maar ook voor de ervaren Scrum-professional zullen er voldoende interessante modellen inzitten die direct toepasbaar zijn in het dagelijkse werk. Natuurlijk zijn niet alle modellen nieuw en toegegeven, sommige modellen (checklists) zijn wellicht wat ‘licht’ om echt als model geclassificeerd te worden. De kracht en toegevoegde waarde van het boek zit hem echter in deze enigszins bonte verzameling en het feit dat de meeste modellen breder kunnen worden toegepast dan alleen bij Scrum!

Over deze recensie
Deze boekrecensie is tevens verschenen op www.managementboek.nl.

Cheers,
– Sjors Meekels

Filled Under: agile,book review,scrum,software development Posted on: 12 February 2019

Leading Image

Agile – Rini van Solingen

“Agile” is de eenvoudige maar heldere titel van het nieuwste boek van Rini van Solingen. In deze bewerkte verzameling van eerder verschenen artikelen laat Van Solingen zijn licht schijnen op veel voorkomende Agile-uitdagingen waar organisaties voor staan. Vanuit verschillende perspectieven benadert hij de vraagstukken en dat maakt de doelgroep van het boek dan ook breed.
Managers, Agile trekkers en veranderaars kunnen dit boek als overzichtswerk zien en de handreikingen gebruiken als inspiratie of startpunt voor vervolgonderzoek.

Rini van Solingen is geen onbekende auteur in het Agile werkveld. Eerdere publicaties van hem zijn – naast zijn verschenen artikelen – onder andere: “De kracht van SCRUM” en “De Bijenherder”. In zijn nieuwste werk “Agile” verbindt hij eerder verschenen artikelen met elkaar tot één geheel. In twintig hoofdstukken neemt hij de lezer mee in zijn praktijkervaringen en observaties die hij in de laatste 9 jaar heeft opgedaan. De inzichten die hij biedt tonen geen utopisch beeld waarin de sky-de-limit is. Zo nu en dan zelfs het tegenovergestelde. De voorbeelden van moeizame of tot stilstand gekomen transities spreken meer tot de verbeelding dan een bloemlezing over de potentie en de best geslaagde voorbeelden uit de praktijk.

Agile_recensie

De hoofdstukken zijn kort, bondig en mooi vormgegeven met passende illustraties. Het boek leest prettig, met name omdat de schrijver scherp formuleert. In grofweg een halve dag ben je het boek van voor tot achter door.

Inhoudsopgave:
1. Het waarom, wat, wanneer en hoe van agile
2. Gaat het de juiste kant op?
3. Wendbaar door afmaken
4. Gevaren van agile
5. Scrum of agile?
6 Is agile haastwerk?
7. Agile transformaties
8. Valkuilen van agile transformaties
9. Agile cultuur
10. Agile leiderschap
11. Agile besturing en structuur
12. Product Owner valkuilen
13. Kwaliteit door autonomie
14. Hyperproductieve agile teams
15. Agile op grote schaal
16. Agile PI Planning
17. Agile opdrachtgeverschap
18. Agile en fixed-price
19. Automatiseren van herhalend werk
20. Agile schatten met Planning Poker

Een volledige beschrijving van de hoofstukken gaat deze recensie te buiten. Ik noem enkele opvallende aspecten.
De introductie en uitleg van het Ralph Stacey model in hoofdstuk 1. Hierin wordt uitgelegd voor welke type werkzaamheden, Simpel, Gecompliceerd, Complex tot Chaotisch, Agile werken een goede aanpak is. De schrijver laat zien dat Agile het beste past bij gecompliceerd werk ten opzichte van een alternatief als Lean, wat beter werkt bij gecompliceerd – planbaar te maken – werk.

Het uitvoeren van een Agile transitie brengt vaak frustraties en teleurstellingen met zich mee. In hoofdstuk 4 wordt een aantal veel voorkomende gevaren benoemt die hieraan ten grondslag liggen. Twee daarvan zijn voorkomend maar vaak onvoldoende zichtbaar voor de buitenwereld, of de mensen die een voortrekkersrol bekleden in een Agile verandertraject. De eerste betreft de randvoorwaarden die niet, of onvoldoende, door management of directie worden aangepast. Als deze er niet zijn zullen de medewerkers en de organisatie als geheel niet in staat zijn de verwachte cultuuromslag waar te maken. De tweede heeft betrekking op de rol van de Product Owner in het Agile gedachtegoed. Veel organisaties verwachten te snel te veel van de mensen die deze rol invullen. Zonder ook voor hen de juiste voorwaarden als training & opleiding en mandaat te scheppen. Wat is een mooier voorstel dan de verandering naar Agile aan te pakken op een Agile wijze? In het laatste deel van dit hoofdstuk wordt deze “Paradox van gecontroleerde flexibiliteit” helder toegelicht.



Hoofdstuk 15 draait om het Scalen van Agile naar meerdere teams in grote organisaties. In de praktijk zijn hiervoor diverse frameworks beschikbaar met meer of minder adoptie en ondersteuning vanuit de markt. De auteur benoemt hier echter alleen SAFe, als meest bekende en populaire framework. Mijns inziens doet hij daarmee alternatieven als LeSS, Spotify of Nexus, en hiermee de lezer, net te kort.

In het boek is ook aandacht voor de meer projectmatige of hardere kant van zakendoen, hetzij via aanbestedingen hetzij via andere contractvormen. In hoofdstuk 18 wordt besproken hoe fixed price contracting past binnen een Agile werkwijze. De auteur komt met voorbeelden en maatregelen en maak zo inzichtelijk dat deze twee beter samengaan dan menigeen verwacht.

Conclusie

Bij een nieuw boek over Agile rijst al snel de vraag naar de toegevoegde waarde ten opzichte van de bestaande literatuur. In dit geval zit de kracht van het boek vooral in de heldere uiteenzetting van de tips, maatregelen en voorbeelden die voor specifiek vraagstukken relevant zijn. Doordat de vraagstukken soms een zekere mate van overlap kennen kun je als lezer een gevoel van herhaling krijgen; dit is echter niet storend. Dit geldt temeer omdat je niet lineair door het boek hoeft te gaan, je kunt praktisch in ieder hoofdstuk beginnen op basis van je eigen behoefte. Kortom, een overzichtelijk Agile naslagwerk en handig startpunt bij concrete vragen of probleemsituaties.

Over deze recensie
Deze boekrecensie is tevens verschenen op www.managementboek.nl.

Cheers,
– Sjors Meekels

Filled Under: agile,agile projectmanagement,book review,scrum Posted on: 12 January 2019

Mission statement

Setup, guide and coach high performing teams capable in delivering truly great software.

Be Awesome

How? Try to improve something small everyday..... In management, in coding or life.

Fail and letting fail

Failure is the only way to success, so fail fast and fail often, especially in software development.

Learn from anybody

Be aware that every colleague, teammember or friend is capable of something that you are not.